- incoactus
- 1. incoāctus, a, um (in u. cogo), ungezwungen, omne honestum iniussum incoactumque est, Sen. ep. 66, 17. – ⇒ Val. Max. 4, 7 pr. jetzt incohata voluntas.————————2. incoāctus, a, um (in u. cogo = gerinnen machen), geronnen, caseus recens inc., Apul. met. 8, 19 H. (Eissenh. u. Helm inchoatus).
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.